بررسی ماهوی علم در فریضه امر به معروف و نهی از منکر

عالم بودن و تشخیص صحیح مسائل در هر موضوعی از ضروریات یک علم است علم عالم در مبانی فقهی به دو قسم تفصیلی و اجمالی تقسیم می گردد و هر کدام دارای بار علمی خاص می باشد برای آمر به معروف و نهی از منکر جهت امتثال این فریضه علم داشتن به واقعیت موضوع مهم ترین و اساسی ترین رکن است در کتب فقهی فقها اولین شرایط وجوب این واجب را، علم و آگاهی به معارف و منکرات بیان داشته اند، بیان انواع علم اجمالی و تفصیلی، طریقیت و موضوعیت این شرط همه این موارد در تبیین این شرط مورد دقت قرار گرفته است ماحصل بحث اینکه که از انواع قطع و حالات علم برای مکلف شخص آمر به معروف وناهی از منکر، لازم است دارای علم تفصیلی و قطع موصوعی به آن مورد فقهی معروف یا منکر داشته باشد که در واقع همان شرط اول در کتب فقهی در باب امر به معروف و نهی از منکر است.