ارزیابی روش شیب آمونیوم سولفات گذرنده از غشا در سامانه‌ لیپیدی برای بهبود ظرفیت به دام اندازی داروهای آمفی‌پاتیک با خاصیت بازی ضعیف

سابقه و هدف: لیپوزوم­ها امکان بارگیری داروهای لیپوفیل در دو­لایه فسفولیپیدی و هیدروفیل در فضا­های مایع میانی را فراهم می­کنند. در تحقیق حاضر، ارزیابی و بررسی خصوصیات نانوحامل­های لیپوزومی حاوی دوکسوروبیسین به دو روش فعال و غیرفعال از لحاظ میزان بارگذاری و رهایش دارو صورت گرفته است. مواد و روش­ها: برای سنتز نانولیپوزوم نسبت مشخصی از دی پالمیتول گلیسریو فسفوریل گلیسرول، کلسترول و پلی اتیلن گلیکول با یکدیگر ترکیب شدند سپس داروی دوکسوروبیسین به آن به دو روش غیر فعال و فعال در نانولیپوزوم بارگذاری شد. میانگین قطر نانوذرات محاسبه و میزان بارگذاری و رهایش دارو با روش دیالیز بررسی شد. یافته­ ها: میانگین اندازه نانوذرات ساخته شده در روش آب‌پوشانی لایه نازک چربیnm  6/138و در روش گرادیان pH nm9/105به­دست آمده است. راندمان بارگذاری داروی دوکسوروبیسین نانولیپوزومه به ترتیب  65/15 و 89 به­دست آمد. رهایش دارو طی 48 ساعت از دارو به ترتیب حدود 78 درصد و 24 درصد به ترتیب در روش آب‌پوشانی لایه نازک چربی و روش گرادیانی در محیط فسفات بافر سالین با 4/7 pH= می­باشد. بحث: این مطالعه نشان داد با ایجاد ترکیب­های حساس به pH در ساختار نانوذره می­تواند رهایش دارو را کنترل کرد که نوعی هدفمندی غیراختصاصی می­باشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان می­دهد که اثر دوکسوروبیسین لیپوزومه به روش فعال  بیش­تر از روش غیرفعال است. هم­چنین فرمولاسیون تهیه شده حساس به pH است.