تحلیل اثرات کیفی مسکن شهری بر زندگی مطلوب شهروندان (نمونه موردی: شهر جدید پردیس)

این پژوهش با هدف، تحلیل اثرات کیفی مسکن شهری بر زندگی مطلوب شهروندان در شهر جدید پردیس از لحاظ متغیرهای کمی و کیفی مسکن و همچنین بازشناسی آن و ارائه راهکارهایی برای ارتقا کیفیت مسکن شهری و رضایت شهروندان در شهر جدید پردیس می باشد و با توجه به اهداف تحقیق و مؤلفه های مورد بررسی، از نظر ماهیت از نوع تحقیقات کاربردی، و از لحاظ روش تحقیق از نوع روش های توصیفی- تحلیلی است. گردآوری اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه و مشاهدات میدانی ( پرسشنامه) صورت گرفته است. برای نمونه گیری از روش تصادفی و تعداد حجم نمونه با توجه به جمعیت و با استفاده از فرمول کوکران 382 نفر به دست آمده است. روایی پرسش نامه از طریق اخذ نظر اساتید محترم و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ برابر 81 / 0 محاسبه گردیده است. سپس برای تجزیه و تحلیل از آزمون های آماری مناسب و در قالب نرم افزار spss استفاده شد که از آزمون های t-test تک نمونه ای و آزمون فریدمن جهت رتبه بندی شاخص ها استفاده شده است. در پرسشنامه هاشاخص های کمی و کیفی مسکن مورد بررسی قرار گرفته و میانگین وزن های هر 3 شاخص اصلی ارائه شده در پرسشنامه عددی بیشتر از 2 را دارد این نتایج نشان دهنده این موضوع می باشد که میزان رضایت شهروندان با میانگین 2.22 از هر 3 معیار اصلی در حد کم تا متوسط می باشد. از این رو باید در هر 3 زمینه ( رضایت مندی ساکنان با میانگین ( 2.22 ) کیفیت زندگی با میانگین( 2.41 )، وضعیت استاندارد و مطلوب با میانگین( 2.31 )) اقداماتی اساسی صورت بگیرد با توجه به اینکه شاخص رضایت مندی ساکنان از تمامی شاخص های دیگر عدد پایین تری را کسب نموده است بهتر است در وهله اول در این بخش سرمایه گذاری و برنامه ریزی شود. بنابراین میتوان در جهت بهبود شرایط این شهر جدید پیشنهاداتی را لحاظ نمود.