جغرافیای تاریخی اقتصادی خوزستان و شهرهای آن در عصر رنسانس اسلامی

قرن چهارم و پنجم هجری همزمان با عصر رنسانس اسلامی و همراه با برآمدن حکومت های قدرتمندی چون آل بویه بود که علاوه بر تحولات سیاسی، آغاز یک سلسله تحولات اقتصادی در ایران به خصوص خوزستان و شهرهای آن را به همراه داشته و به رکود چند ساله اقتصادی این مناطق خاتمه داد. این مقاله با تکیه بر منابع تاریخی، جغرافیایی و با روش توصیفی تحلیلی درصدد تبیین جایگاه خوزستان و شهرهای مهم آن در این دوران، از منظر اقتصادی می باشد. خوزستان در این دوره از نظر بازرگانی، تجاری و کشاورزی از اهمیت بالایی برخوردار بود؛ چنانکه بخش کشاورزی آن نیز همزمان با تجارت و صنعت پیشرفت محسوسی یافت. برقراری ثباتی که توسط حکام این دوران فراهم شده بود در این دوره موجب شد تا راه های تجاری امن گردد درنتیجه شهرهایی مثل شوش، اهواز و شوشتر آباد شدند. ازسویی هم ثبات اقتصادی، رونق و رفاه و پیشرفت را برای این منطقه به ارمغان آورد. بنابراین مسئله اصلی پژوهش این است که با توجه به اهمیت اقتصادی منطقه و نقش مهمی که درتحولات سیاسی و اقتصادی ایفا می کرد. شرایط جغرافیایی، چگونگی استقرار خوزستان و شهرهای آن در سرزمینی مناسب، قرارگیری بر سر راه های ارتباطی و همچنین تأمین امنیت در این دروان، در فرایند توسعة کشاورزی و صنعتی آن نقش داشت که هم بر توان بازرگانی آن افزود و هم خود منطقه را به سود بازرگانی و تجاری سرشاری رساند.