نقش استعاره های مفهومی بدن-محور در فرایند جلب توجه توسط محرك های ترس:مقایسة رمان "دا" نوشتة اعظم السادات حسینی با رمان"اعزامی ها" نوشتة گوستاو هسفورد

تا کنون محققان در تحلیل داستان هاي دفاع مقدس به روش هاي متاخر نظیر شعر شناسی شناختی توجه بسیار کمی مبذول داشته اند. به علاوه، هر چند مطالعات تجربی زیادي در زمینه مکانیسم هاي جلب توجه انجام پذیرفته است، اما نقش زبان به ویژه در قالب نگاشت هاي استعاري مبتنی بر تاثیر احساسات بر فرآیند توجه مورد بررسی قرار نگرفته است. در این تحقیق، ارتباط بین جلب توجه به وسیله محرك هاي ترس و ساختارهاي استعاري در دو روایت جنگی که یکی مربوط به جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و دیگري درباره جنگ ویتنام است مورد بررسی قرار می گیرد. بدین منظور، گفتمان روایت هاي تکان دهنده در داستان "دا" نوشته اعظم حسینی و داستان "اعزامی ها" اثر گوستاو هسفورد بر پایه الگوهاي ادراك تجسم یافته در قالب شعر شناسی شناختی مورد تحلیل قرار گرفتند. فراگیري استعارة »بدن به مثابه ظرف« در فرآیند جلب توجه به وسیله محرك هاي ترس نشان می دهد که فرآیندهاي شناختی جزء لاینفک این احساس است.