عای :«یک»در پارسی معاصر

در واقع بالارفتن به یک بارهی بسامد کلمه یا عدد «یک» در متن های نوشتاری و متعاقب آن گفتار معاصر گویشوران پارس زبان و بیشک نشان داری هم اکنون آن، باعث شد تا موضوع به طور ویژه در این مقاله درکانون توجه قرار گیرد. بر اساس مشاهدات و یافته های مربوطه این نشان داری دلیل مهمی بر غیرعادی بودن مورد پنداشته شد به صورتی که چنان چه چاره یی اندیشیده نشود احتمال بسیار می رود در آینده یی نه چندان دور بینشان شده و به نوعی، تحمیلی اجباری را بر قواعد دستور زبان پارسی موجب شود. بر هم این اساس هم عقیده با صاحب نظران پیشین، استدلال گردید بسامد غیرعادی فوق به احتمال خیلی خیلی زیاد ناشی از ترجمه ی ناآگاه آنهی حروف تعریف زبانهای خارجی اروپای غربی مانند زبان فرانسه و به ویژه زبان انگلیسی و حرف تعریف نامعین آن یعنی a و an باشد.