بررسی تأثیر خودکنترلی بر کجروی های شخصیت نوجوان ( با تحلیل داستان های فرهاد حسن زاده)

خودکنترلی نوعی کسب مهارت فردی برای تسلط بر رفتارهای هیجانی از جمله خشونت های کلامی و بدنی است که ضعف در آن بستر مساعدی را برای بروز انواع کجرویهای اجتماعی افراد جامعه به ویژه نوجوانان فراهم می آورد. فرهاد حسن زاده یکی از نویسندگان ادبیات کودک و نوجوان است که توانسته در حرکتی منسجم و هدفمند با نزدیک شدن به دنیای نوجوانان آسیب دیده، مجموعه داستان ها و رمان هایی با درون مایه اجتماعی خلق کند. او درتعدادی از مجموعه داستان و رمانهای نوجوان خود که در برگیرنده ی حوادث دوران انقلاب، جنگ و مهاجرت است، به بازنمایی ناهنجاریها و کجروی های شایع در بین دختران و پسران نوجوان می پردازد. این پژوهش که با تکیه بر نظریه ی خودکنترلی و پیوند اجتماعی تراویس هیرشی و میشل گات فردسان شکل گرفته است،خودکنترلی ضعیف نوجوانان را که اغلب در قالب خشونت های کلامی و بدنی شخصیت های داستانی بروز می کند، مورد بررسی قرار داده است. نتایج تحقیق نشان میدهد، عدم دلبستگی به والدین، همسالان و اطرافیان متعهد، سبب کاهش خودکنترلی و افزایش کجروی های اجتماعی در محیط خانه، مدرسه و خیابان می شود و بالعکس دلبستگی به والدین، همسالان متعهد و شخصیتهای محبوب خودکنترلی نوجوانان را افزایش می دهد و زمینه ی برون رفت آنان را از آسیب های اجتماعی فراهم می آورد.