ارزیابی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر افرایش خودکارآمدی معتادان مقیم درکمپ اعتیاد شهرستان فراشبند

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر افزایش خودکارآمدی در افراد معتاد به مواد مخدر بود. پژوهش حاضر کاربردی و از نوع شبه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر، کلیه معتادان مرد مقیم در کمپهای ترک اعتیاد تحت نظارت اداره بهزیستی شهرستان فراشبند بودند. از بین 3 کمپ اعتیاد موجود در جامعه مورد پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی یک کمپ اعتیاد انتخاب شد. از بین 50 نفری که در کمپ انتخاب شده حاضر بودند 30 نفر که در پرسشنامه خودکارآمدی شرر نمره پایینی را کسب کرده بودند به صورت تصادفی، 15 نفر آن در گروه آزمایش و 15 نفر دیگر در گروه کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش آموزش شناختی- رفتاری را طی 12 جلسه 45 دقیقه ای دریافت کرد و گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکرد. از پرسشنامه خودکارامدی شرر به عنوان پیش آزمون-پس آزمون در این پژوهش استفاده شد و داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که درمان شناختی - رفتاری در افزایش خودکارآمدی اثربخش است و میتوان از آن استفاده کرد.