گونهشناسی طارمه در معماری بافت تاریخی بندر بوشهر
محل انتشار: فصلنامه مسکن و محیط روستا، دوره: 39، شماره: 172
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,038
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHRE-39-172_008
تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1400
چکیده مقاله:
معماری بومی بافت تاریخی بندر بوشهر بهدلیل دورنگرایی و برونگرایی توأمان و نیز بهرهگیری از انواع فضاهای نیمهباز درونی و بیرونی نمونهای شاخص و متفاوت در معماری ایران برشمرده میشود. یکی از این فضاهای نیمهباز طارمه نام دارد. این پژوهش با هدف گونهشناسی طارمه از روش تحقیق کیفی و از ابزار بازید میدانی و مطالعات کتابخانهای و بررسی اسناد و مدارک فنی بناهای تاریخی این بندر، برای جمعآوری دادههای بناهای دارای طارمه بهره بردهاست. مطالعات و بررسیهای میدانی و کتابخانهای انجامشده بر روی 29 عمارت طارمهدار بوشهری نشان میدهد که طارمهها را براساس محل استقرار در بنا میتوان به سه گونه «بیرونی»، «میانی» و «درونی» تقسیم نمود که نمونه پرکاربرد آن طارمه درونی شناسایی گردید. گونهشناسی طارمه براساس میزان محصوریت به سه گونه طارمه «ازیک طرف باز و از سه طرف بسته»، «از دو طرف باز و از دو طرف بسته» و «از سه طرف باز و از یک طرف بسته» منجر گردید که از این میان، طارمههای بیرونی غالباً از نوع دو طرف باز و دو طرف بسته، طارمههای درونی یک طرف باز و سه طرف بسته و تمامی طارمههای میانی دو طرف باز و دو طرف بسته میباشند. همچنین طارمههای بوشهری از نظر شکلی به چهار دسته «خطی» (مستطیل، ذوزنقه و غیرمنتظم)، «ال شکل»، «یو شکل» و «چهار بر» قابل تقسیم هستند که گونه خطی مستطیلشکل گونه غالب برشمرده میشود. همچنین مشخص گردید که جهت غالب طارمهها رو به جنوب و غرب است و در تمامی بناهای جداره ساحلی حداقل یک طارمه دید به دریا دارد که این امر بر نقش اقلیم و دریا در جهتگیری طارمه تأکید مینماید. این پژوهش در انتها مبتنی بر گونهشناسی انجامشده براساس محل استقرار در بنا، میزان محصوریت، نوع پلان و مسقف یا غیرمسقف بودن، تعریفی اصلاح و تکمیلشده از طارمه بوشهری ارائه مینماید.
کلیدواژه ها:
Tarmeh ، Historic quarter of Bushehr Port ، Semi-open Space ، Vernacular Architecture ، Typology ، طارمه ، بافت تاریخی بندر بوشهر ، فضای نیمهباز ، معماری بومی ، گونهشناسی معماری
نویسندگان
اعظم هدایت
Islamic Azad University, Bushehr Branch, Iran
پرستو عشرتی
School of Architecture, College of Fine Arts, University of Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :