موضع هایدگر درقبالِ پدیدارشناسی هوسرل در درسگفتارهای اولیه
محل انتشار: دوفصلنامه متافیزیک، دوره: 12، شماره: 29
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 264
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MPHU-12-29_010
تاریخ نمایه سازی: 23 فروردین 1400
چکیده مقاله:
اغلب، نام هوسرل و هایدگر را آنچنان با هم میآورند که گویی آنها متفکرانی هستند با اختلافات جزئی که به موضوعی مشترک پرداختهاند و در یک شهر تدریس کردهاند و یکی اندیشههای دیگری را بهطور مستمر و بر وفق رأی دیگری ادامه داده است. این توصیف گرچه مطابق با آن چیزی است که هوسرل زمانی دربارۀ هایدگر آرزویش را داشت، با واقعیات تاریخی جور درنمیآید. در این پژوهش سعی شده است وجوه افتراق پدیدارشناسی هایدگر و هوسرل با استناد به درسگفتارهای اولیة هایدگر توضیح داده شود. بهطورِ خلاصه، هایدگر چندین ایراد به پدیدارشناسی هوسرل وارد میکند: 1) ایراد نخست این است که هوسرل آزمون زیستة عالم محیط را نادیده میگیرد؛ 2) ایراد دیگر هایدگر به هوسرل این است که او میپندارد میتواند خود را از تمامی تعلقات و ارتباطات به فرادهش (سنّت) فکری آزاد کند؛ 3) هایدگر با طرح «هرمنویتیک واقعبودگی»، با تلقی هوسرل از پدیدارشناسی درمیافتد و پدیدارشناسی را علم سرآغازینی مقدم بر نظریه تعریف میکند؛ و بالاخره باید به تفاوت برداشت هایدگر از مفهوم حیث التفاتی که او آن را پروا میخواند با آنچه هوسرل از آن مراد میکند، یعنی درککردن چیزها اشاره کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهمن پازوکی
استادیار موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :