بهینه‌سازی القاء جنینزایی سوماتیکی مستقیم و باززایی گیاهچه در گلابی اروپایی
محل انتشار: نشریه زیست شناسی گیاهی ایران، دوره: 11، شماره: 1
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 207
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPB-11-1_003
تاریخ نمایه سازی: 24 فروردین 1400
چکیده مقاله:
به منظور بررسی القای جنینزایی سوماتیکی، ریز‌نمونه‌های کوتیلدون بالغ، نابالغ و آندوسپرم ارقام نظنزی، قوسی، درگزی و ویلیامز حاصل از میوه‌های 40 تا 100 روز پس از گرده‌افشانی، در محیط کشت‌‌های MS)، SH و (White حاوی غلظت‌‌های مختلف 2,4-D (3/2، 9 و 18 میکرومولار) کشت شدند. سپس به منظور افزایش بازدهی جنینزایی، آندوسپرم رقم قوسی به عنوان ریز‌نمونه برگزیده از آزمایش قبل، در محیط کشت MS با تیمار‌های هورمونی شامل 2,4-D (0-2 میکرومولار) و تیدیازورون (0-9 میکرومولار) کشت شد. به منظور جوانه‌زنی و باززایی گیاه، از تیمار‌های شاهد، 150 میلی‌گرم بر لیتر سکوسترین آهن، 2 میلی‌گرم بر لیتر نیترات نقره و 1 میلی‌گرم بر لیتر اسید جیبرلیک استفاده شد. در نهایت، جهت سازگاری گیاهان، دو آزمایش متوالی شامل تاثیر مایکوریزا (Glomus mosseae) (صفر و 25/0 گرم بر کیلوگرم بستر کشت)، سپس دو رویه‌ی کود آبیاری بررسی شد. نتایج آزمایشات نشان داد که تنها آندوسپرم رقم قوسی حاصل از میوه‌های برداشت شده در 50 روز بعد از گرده‌افشانی در محیط کشت MS، جنین‌های سوماتیکی مستقیم ایجاد کرد. 5/0 میکرومولار 2,4-D بالاترین فراوانی تولید جنین‌های سوماتیکی (66/12درصد) را داشت و بالاترین فراوانی تولید جنین هنجار در همین تیمار (71 درصد) و تیمار 5/0 میکرومولار2,4-D + 5/4 میکرومولار تیدیازورون (70 درصد) بدست آمد. بالاترین میزان جوانه‌زنی (66/9 درصد) و باززایی گیاه (12درصد) در سکوسترین آهن بدست آمد. در مرحله‌ی سازگاری، استفاده از مایکوریزا و رویه‌ی دوم کود آبیاری بهترین شناخته شدند. در مجموع، از روش ارائه شده در این تحقیق می‌توان در مطالعات مولکولی این رقم استفاده نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عاطفه عامری
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
غلامحسین داوری نژاد
استاد (هیات علمی)، گروه علوم باغبانی و فضای سبز، دانشکده کشاورزی ، دانشگاه فردوسی مشهد
نسرین مشتاقی
دانشیار(هیات علمی)، گروه بیوتکنولوژی و اصلاح گیاهان زراعی، دانشکده کشاورزی ، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
علی تهرانی فر
استاد (هیات علمی)، گروه علوم باغبانی و فضای سبز، دانشکده کشاورزی ، دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :