پاسخ فیزیولوژیک نهال مورد (Myrtus communis L.) به تلقیح با میکروارگانیسمها در شرایط تنش کمآبی
محل انتشار: دوفصلنامه زیست شناسی خاک، دوره: 7، شماره: 2
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 295
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SBJ-7-2_005
تاریخ نمایه سازی: 24 فروردین 1400
چکیده مقاله:
گیاه مورد (Myrtus communis L.) که در مناطق خشک و نیمه خشک کشور پراکنش دارد، به علت ارزشهایش در زیباسازی محیط، توسعه فضاهای سبز شهری و برون شهری، احیاء اکوسیستم‌های طبیعی و مصارف دارویی حائز اهمیت فراوانی می‌باشد. در تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر تلقیح میکروارگانیسمها روی تغییرات فیزیولوژیک نهال‌های مورد (Myrtus communis L.) در شرایط تنش کمآبی، آزمایش گلخانه‌ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل عامل تنش کمآبی در سه سطح: 100 درصد ظرفیت مزرعه (بدون تنش)، 60 درصد ظرفیت مزرعه (تنش ملایم) و 30 درصد ظرفیت مزرعه (تنش شدید) و عامل تلقیح میکروبی در 7 سطح: شاهد (بدون تلقیح)، قـارچ Funneliformis mosseae، قـارچRhizophagus intraradices ، ترکیب این دو قارچ، باکتری Pseudomonas fluorescens، باکتری P. putida وترکیب این دو باکتری بود. نتایج نشان داد که بیشترین درصد کلنیزاسیون ریشه در هر سه رژیم آبی، مربوط به تیمار ترکیب دو قارچ بود طوریکه در محیطهای کمآبی شدید، ملایم و بدون تنش، این تیمار، به ترتیب باعث افزایش 8/17، 3/11 و 75/7 برابری کلنیزاسیون ریشه نسبت به شاهد (عدم تلقیح) شد. کمآبی باعث کاهش فتوسنتز، هدایت روزنه‌ای، تعرق، هدایت مزوفیلی، محتوی نسبی آب، پتانسیل آبی و افزایش کارایی مصرف آب، غلظت CO2 درون سلولی و نشت الکترولیت گردید، اما تلقیح میکروارگانیسمها باعث بهبود صفات فوق شد. در کمآبی شدید، تیمارهای ترکیبی دو قارچ یا دو باکتری، سبب افزایش فتوسنتز (48-47 درصد)، هدایت روزنه‌ای (41-39 درصد)، تعرق (65-62 درصد) هدایت مزوفیلی (64-57 درصد)، پتانسیل آبی (21 -20 درصد)، محتوی نسبی آب (4/1 برابر)، و کاهش غلظت CO2 درون سلولی (31-28 درصد) و نشت الکترولیت (4/1 برابر) نسبت به شاهد (عدم تلقیح) شد. به طور کلی، با توجه به بهبود صفات فیزیولوژیک مشاهده شده، میتوان ابراز داشت که تلقیح میکوریزایی و باکتریایی سبب افزایش تحمل به خشکی نهال مورد در مقابل کمآبی می‌شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
صغری عزیزی
دانشجوی دکتری علوم جنگل، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور
مسعود طبری کوچکسرایی
استاد گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس، نور
جواد هادیان
دانشیار گروه باغبانی، پژوهشکده گیاهان دارویی، دانشگاه شهید بهشتی تهران
علیرضا فلاح
دانشیار موسسه تحقیقات خاک و آب کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
سید علی محمد مدرس ثانوی
استاد گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :