بررسی رابطه میان رهبری دانش و سازمان یادگیرنده در دانشگاه علوم پزشکی کرمان

هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه میان رهبری دانش و سازمان یادگیرنده در دانشگاه علوم پزشکی کرمان میباشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش توصیفی- تحلیلی و جز پژوهش های پیمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش را ۸۱۵۰ نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی کرمان تشکیل می دهند که از این تعداد ۳۶۶ نفر به عنوان نمونهانتخاب شدند. داده های این پژوهش از طریق دو پرسشنامه رهبری دانش ویتالا (۲۰۰۴) و سازمان یادگیرنده واتکینز ومارسیک (۱۹۹۸) جمع آوری و با روش مدلسازی معادلات ساختاری توسط نرم افزارهای SPSS نسخه ۲۳ و AMOS نسخه۲۲ بررسی و تحلیل شدند. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی و روایی پرسشنامه از رواییهمگرا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج و یافته های مدلسازی معادلات ساختاری حاکی از آن است که رابطه معنادار بین رهبریدانش با سازمان یادگیرنده وجود دارد (۰۰۱ / ۰ = p). همچنین مولفه های جهت یابی یادگیری (۰۰۱ / ۰ = p)، ایجاد فضای حمایتاز یادگیری (۰۰۱ / ۰ = p) و حمایت از فرایندهای یادگیری فردی و گروهی (۰۰۳ / ۰ = p) با سازمان یادگیرنده رابطه معنادار دارنداما مولفه عمل در نقش الگو (۲۸۰ / ۰ = p) با سازمان یادگیرنده ارتباط معنادار ندارد.