بررسی خرقه و خرقه پوشی در عرفان و تصوف اسلامی با تکیه بر کشف المحجوب هجویری

خرقه یکی از آداب صوفیه است که درمورد آن سخن هاي بسیاري گفته شده است. برخیاز صوفیه سعی کرده اند براي خرقه پوشی مستند روایی ذکر کنند و برخی دیگر معتقدشده اند که در صوفیه نخستین چیزي که امروزه از آن به خرقه صوفیه یاد می شود وجودنداشته و خرقه و خرقه پوشی از روي ضرورت بوده است که بعدها از روي کج فهمی به یکسنت مبدّل شد. با توجه به اهمیت این سنت در تاریخ تصوف و همین طور آراء و اقوالگوناگونی که در این زمینه مطرح است در پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی، ضمنبررسی جایگاه خرقه در نزد متصوفه، به تحلیل اوصاف، ویژگی ها و شرایط خرقه پوشی دربین متصوفه از دیدگاه متون انتقادي عرفان و متصوفه خصوصا کشف المحجوب هجویريپرداخته و ابعاد مختلف این مساله را تبیین می سازیم.