بررسی برخی از اصطلاحات عرفانی اشعار علیرضا آذر

بدون شک ادبیات عرفاني، دریای مواج معاني و عشق و ذوق است که از چشمه سار گنجینهاسرار وجود انسان های وارسته جاری مي شود. این پژوهش که به صورت کتابخانه ای و با روشتوصیفي- تحلیلي انیام شده، ضمن معرفي مختصر علیرضا آذر، به تییین معني و جایگاه عرفانپرداخته و به لزوم اشتغال به میاحث عرفاني اشاره شده است. از آنیا که هر فني زبان خاص خود رادارد، علم عرفان نیز به ظاهر ساده مي نماید اما متضمن معاني دقیق و باریکي است که بدون ورود بهاین علم امکان فهم آن دشوار است. لذا در مقاله حاضر با گزینش لغات عرفاني به ترتیب حروف الفیامعنای واقعي لغت از فرهنگ های معتیر فارسي استاراج گردیده، سپس از نقطه نظر عرفان و تصوف بامراجعه به متون و فرهنگ اصطلاحات عرفاني، معنای اصطلاحي آن شرح شده و در نهایت مصداقشعری آن بر اساس چهار کتاب شعر از علیرضا آذر، قید شده است. از این پژوهش نتیجه مي شود کهوی با وجود اینکه یک شاعر رمانتیک و ترانه سرا است اما متاثر از اندیشه های عرفاني است و درخلال اشعار عاشقانه اش، بویي از عرفان اسلامي، دل و جان را جلا مي باشد.