بحران ناشی از همسرآزاری، کودک آزاری و سالمند آزاری

پژوهش حاضر با رویکردی توصیفی-تحلیلی به بررسی بحران ناشی از همسرآزاری، کودک آزاری و سالمند آزاری پرداخته است. پژوهش حاضر سه گروه از اقشار جامعه را که بیشتر در معرض آزار و خشونت هستند را مورد بحث و ارزیابی قرار داده است. در واقع آزار و بزه دیدگی (سالمند، همسر و کودکان) پدیده جدیدی نیست، آنچه تازگی دارد تلاش برای آگاهی از دلیل وقوع این پدیده، پیشگیری از آن، مفهوم سازی آن در نوشتگان حقوقی و جرم انگاری آن در قوانین کیفری برای حمایت ویژه از این افراد آزاردیده است. سه گروه یاد شده نسبت به دیگر اقشار جامعه ضعیف تر هستند لذا توانایی کمتری برای مراقبت از خود دارند، و نمی توانند در مقابل زورگویی ایستادگی کنند یا در صورت حمله به آنها نمی توانند مقاومت کنند. آزار و سوء استفاده از افرد تحت تأثیر موقعیت های متعدد خطر مرتبط با عوامل فردی، رابطه ای ، اجتماعی و اجتماعی است. این نوع بدرفتاری و آزار افراد به منزله نقض حقوق بشر است و شامل سو استفاده جسمی، جنسی، روانی، عاطفی و مالی و ... می شود که در نهایت منجر به از بین رفتن عزت و احترام می شود. این امر بر سلامتی قربانیان تأثیر منفی می گذارد، در نتیجه کیفیت زندگی و شرایط پزشکی موجود رو به وخامت می گذارد.