عرصه های عمومی و خصوصی و مشارکت های اجتماعی زنان

مشارکت همه جانبه زنان در راستای توسعه نظام اجتماعی ، امری مبرهن و بدیهی می باشد . تفکیک اجتماعی میان زنو مرد ، از عمیق ترین لایه های ذهنی کنش گران تا بارز ترین ساختار های اجتماعی ، جهت دار و به نحو مرد می باشد.به این ترتیب که تفکیک جنسیتی در ذهنیت کنشگران ، زندگی اجتماعی را به دو عرصه عمومی و خصوصی تقسیممی کند و عرصه عمومی را در انحصار مرد قرار می دهد و زن را به حوزه خصوصی مرتبط می سازد و او را به حاشیهمی راند. تحقیق حاضر با هدف بررسی نابرابری جنسیتی بر مشارکتهای اجتماعی زنان انجام شده است که این نابرابریها ریشه در فرایند جامعه پذیری دارند. روشی که در تحقیق حاضر به کار رفته پیمایش و استفاده از تکنیک پرسشنامهمی باشد که جامعه آماری مورد نظر شامل زنان بالای 20 سال ساکن تهران با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونهگیری خوشه ای چند مرحله ای و سنجش اعتبار و پایایی 368 نفر انتخاب شدند. با استفاده از آزمون ضریب همبستگیپیرسون ، داشتن رابطه معنادار بین متغیر های مستقل که شامل نابرابری جنسیتی ، کلیشه های جنسیتی و فرایند جامعهپذیری می باشد با متغیر وابسته که مشارکت های اجتماعی زنان را شامل می شود مورد تایید قرار گرفتند.