رابطه طرح واره ناسازگار اولیه خودناتوان سازی تحصیلی در دختران مادر سرپرست

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین طرحواره های ناسازگار اولیه و خودناتوان سازی تحصیلی در دخترانمادر سرپرست انجام گرفته است. حجم نمونه پژوهش را 158 نفر از دختران مادر سرپرست 15 تا 19 ساله که درزمان انجام پژوهش، مادران شان تحت پوشش اداره بهزیستی تهران بودند و پرونده آنان توسط 5 کلینیک مددکاریاجتماعی پیگیری می شود، تشکیل داده است، که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. جمعآوری اطلاعات از طریق مقیاس های طرح واره ناسازگار اولیه یانگ (1998) و خودناتوان سازی تحصیلی میگلی(2000) صورت گرفته است و برای تحلیل داده های جمع آوری شده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از عدم وجود ارتباط معنادار بین طرح واره ناسازگار اولیه با خودناتوانسازی تحصیلی است. همچنین یافته ها نشان داد که متغیر طرح واره ناسازگار اولیه در سطح معناداری قابلیت پیشبینی خودناتوان سازی تحصیلی را در بین جامعه هدف پژوهش دارد.