بررسی تاثیر عوامل مختلف بر حفظ و نگهداشت کارکنان زن به عنوان نیروی انسانی (مطالعه موردی: دانشگاه های آزاد اسلامی شهر تهران)

از دیرباز تاکنون یکی از مهمترین وظایف مدیریت منابع انسانی سازمانها، وظیفه حفظ و نگهداری نیرویانسانی بوده است. به همین دلیل، نرخ ترک خدمت به عنوان یکی از شاخص های اصلی برای ارزیابی عملکردمدیریت منابع انسانی، مورد استفاده قرار می گیرد؛ و چنانچه در حد متعارف قرار داشته باشد، عملکرد مدیریتدر زمینه حفظ و نگهداری پرسنل، مطلوب قلمداد می شود. اما مسئله مهم دیگری نیز وجود دارد و آن حضورزنان در سازمان می باشد. دلیل با اهمیت بودن زنان برای سازمان این است که آنان نیروی کار ارزانتری نسبتبه مردان هستند و تحقیقات گسترده ای هم نشان داده است که سازگاری بیشتری در محیط کار دارند. اما سوالاینجاست که زنانی که به عنوان پرسنل در سازمان باقی مانده اند، برای ماندن چه دلایلی داشته اند؟ بدون شکماندگاری سازمانی پرسنل با هر نوع دلیلی مطلوب مدیریت سازمان نبوده و چنانچه، ترکیب صحیحی از دلایلدر این زمینه وجود داشته باشد، مدیریت سازمان می تواند با خاطری آسوده به فعالیت های خود بپردازد. بهعبارت دیگر، میتوان گفت که هر اندازه عوامل انگیزشی، تأثیر بیشتری بر ماندگاری سازمانی پرسنل داشتهباشد، عملکرد مدیریت سازمان، مطلوبتر خواهد بود. به همین دلیل در این مقاله سه دسته عوامل انگیزشی(رضایت شغلی)، عوامل محیط داخلی سازمان و عوامل محیط خارجی سازمان به عنوان اصلی ترین عواملمؤثر برماندگاری سازمانی تعریف و مورد بررسی قرار گرفته اند. تحقیق حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و ازنظر روش، پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان زن دانشگاه های آزاد اسلامی شهر تهران بودهاست. پس از توزیع پرسشنامه بین تمامی پرسنل، 131 پرسشنامه تکمیل شده دریافت گردید.نتایج به دست آمده، نشان میدهد که عوامل محیطی داخلی، محیطی خارجی و انگیزشی از لحاظ تأثیرگذاریبر ماندگاری زنان در سازمان، مهمترین عوامل ماندگاری بوده اند. همچنین رابطه میزان تأثیر عوامل انگیزشی و تأثیر عوامل محیط خارجی بر ماندگاری افراد از نوع معکوس است یعنی هرچه تأثیر عوامل انگیزشی کاهش می یابد، تأثیر عوامل محیط خارجی بر ماندگاری پرسنل افزایش خواهد یافت.