بررسی رابطه »عشق و آفرینش« در کشف الاسرار و عده الابرار میبدی
محل انتشار: دومین کنفرانس ملی علوم انسانی و توسعه
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 293
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HUDE02_506
تاریخ نمایه سازی: 1 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
فلسفه آفرینش انسان و جهان، یکی از اساسی ترین مسائلی است که بشر همواره در پی کشف و شناخت آن بوده است. عارفان با استناد به برخی آیات قرآن که به حبّ اشاره دارد، معتقدند تنها عشق خداوند است که سبب خلقت انسان شده و سایر آفریده ها و هر آنچه درآسمان ها و زمین است برای انسان خلق شده است. در متون مختلف عرفان و تصوف به طور مکرّر به موضوع عشق خداوند به انسان و عشق انسان به خداوند پرداخته شده است. اثر کم نظیر کشف الاسرارو عّده الابرار میبدی نیز از این لطیفه نهانی خالی نیست و با کندوکاو درتفسیر عرفانی آن از آیات قرآن مشخص می شود که میبدی همچون بسیاری از عارفان، عشق خداوند به انسان را منشأ آفرینش دانسته است. در این پژوهش سعی شده است با نگاهی تحلیلی، به بررسی دیدگاه میبدی درباره مسئله عشق و ارتباط آن با فلسفه آفرینش انسان پرداخته شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهره السادات کلاهدوزان
کارشناسی ارشد گروه ادیان و عرفان، دانشگاه پیام نور اصفهان،اصفهان،ایران