مهندسی مجدد در نظام آموزش و پرورش ایران

مهندسی مجدد به معنی بازاندیشی بنیادین و طراحی مجدد ریشه ای فرایندها به منظور دستیابی به بهبود چشمگیر در معیارهای مهمه عملکرد از قبیل هزینه، کیفیت سرعت و خدمت است این مفهوم توسط مایکل همر در سال 19990 معرفی گردید و مورد استقبال تمامی مدیران در سراسر دنیا قرار گرفت این رهیافت نوین بهبودهای چشمگیری را در معیارهای عمل پیاده سازی آن با مشکلات متعدد روبرو گردید و حدود 70 درصد پروژه های مهندسی مجدد بدون دستیابی به نتایج مورد انتظار با شکست مواجه شدند. اکثر کتابها و مقالات علمی سابقه مهندسی مجدد را در دهه 1980 دانسته اند دراین دهه در بیشتر سازمانهای اقتصادی امریکا یک نارضایتی فراگیر به علت عدم حصول ارزش افزوده بالا از فناوری اطلاعات حاکم شد. این شرکتها با اینکه سرمایه عظیمی برای توسعه فناوری اطلاعات صرف کرده بودند اما این سرمایه گذاری تاثیر چندانی در افزایش بهره وری عملکرد آن نداشت.