تبیین مدل حکومت در جریان نواندیش فقه سیاسی شیعه

در این پژوهش محقق تلاش می کند نوع مدل حکومت در زمان غیبت را بر اساس جریان نواندیش دینی در چارچوب فقه سیاسی شیعه در ایران را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد و جهت انجام این مقاله از روش تفسیری قصد گرا ، بهره گرفته شده است و یافته های پژوهش حاکی از این است که بر اساس این جریان فهم دین تنها به صوورت درون متنی می باشد و در ارتباط با نگاه به سنت معتقد به بازسازی سنت هستند نه عبور از آن و در نگاه به آینده معتقد به بازنگری در تمدن اسلامی هستند و مسیر آن دولت مدرن اسلامی می باشد که با توجه به شرایط جامعه معاصر به دو مدل حکومتی مشروطه اسلامی (قانونگذاری) و جمهوری اسلامی (نظام سازی دست یافته و به سمت تمدن نوین اسلامی در حرکت می باشند.