آزادی خروج زوجه از کشور و گستره اختیارات زوج

آزادی رفت و آمد، حقی بنیادین و ریشه در ذات و اراده آزاد بشری داشته و اسناد بین المللی این حق را شناسایی نموده اند. کاربست حق مورد بحث در رابطه با زنان به مثابه نیمی از پیکره اجتماع بشری، در برخی ممالک چالش ها و محدودیت هایی دارد که به لحاظ تحولات عظیم در سبک زندگی اجتماعی و نقش آفرینی غیر قابل انکار زنان در تمام عرصه های دانش بشری به نظر می رسد مداخله مقنن ضروری باشد. پژوهش حاضر گستره اذن زوج در خروج زوجه از کشور و چالش های آن را مورد بررسی قرار داده است و به دنبال درک ضرورت و مبنای رضایت زوج در خروج زوجه از کشور لازم است. به هر حال مساله اذن زوج در خروج زوجه از منزل از موضوعات بحث برانگیز میان فقها بوده است. در ایران قانون گذرنامه صراحت صدور گذرنامه برای زنان شوهردار را منوط به موافقت کتبی زوج نموده است که با انتقاداتی مواجه است. با تدقیق در مبانی و منابع این مقرره، به نظر می رسد خروج متعارف زن از منزل بدون اذن شوهر با رعایت حق کامجویی شوهر با ایرادی اساسی مواجه نباشد و با پذیرش این دیدگاه، ضرورت اصلاح قوانین و اعطای آزادی عمل بیشتر برای زنان، اجتناب ناپذیر است.