جستاری در باب ایزدمهر

مهریا میترا خدایی باستانی و پیش از زرتشت است که دارای چراگاه های فراخ، و پاسدار پیمان و حامی نگهدارندگان پیمان است. پس از استقرار دین زرتشت حضور مهر کمرنگ می شود به نحوی که در کتیبه های نخستین هخامنشی نام مهر دیده نمی شود اما در اواخر دوره هخامنشی و به ویژه در دوران ساسانی جایگاه پیشین خود را باز می یابد و در اوستا در حد اهورامزدا قرار می گیرد. میترائیسم در سایر سرزمین ها به ویژه روم باستان نیز رواج داشته و زمانی بزرگ ترین کیش دنیای غرب بوده است