بررسی جرم افشای اسرار در حقوق کیفری ایران

از گذشته تا کنون، داشتن جامعه ای سالم و برخوردار از امنیت و آرامش نیازمند روابط افراد آن اجتماع با صاحبان حرف و مشاغل خاصی است که اقتضای کارشان با خبر شدن از اسرار دیگران است، اگر این طبقه از افراد وظیفه خود را به درستی انجام ندهند، باعث بی اعتمادی مردم به آن ها شده و برهمین مبنای بی اعتمادی زیان های بزرگی بر پیکره جامعه وارد می شود. پژوهش حاضر براساس مطالعات پیمایشی و کتابخانه ای انجام شده است. باتوجه به یافته های پژوهش می توان گفت قانونگذار با تدوین جرم افشای اسرار که در ماده ۶۴۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۵ و همچنین در سایر قوانین، درصدد دفاع از حیثیت و اعتبار حرفه ها و مشاغل مذکور بوده است تا مبادا افرادی که صلاحیت اشتغال به این حرفه و مشاغل را ندارند، وارد این نوع حرف نشوند و یا اگر شاغل به این مشاغل هستند، تعدی و تجاوزی نسبت به حریم این مشاغل و حرف صورت نگیرد. براساس نتایج می توان گفت طبق ماده ۶۴۸ ق.م.ا مجازات اصلی جرم فاش ساختن اسرار مردم به مناسبت شغل و حرفه ی افراد، سه ماه و یک روز تا یک سال حبس و یا جزای نقدی از یک میلیون و پانصد هزار تا شش میلیون ریال می باشد.