جاده ابریشم در ایران باستان

جاده ابریشم یکی از مهم ترین راه های ارتباطی تمدن بشری و شاهراه حیات اقتصادی و فرهنگی در جهان قدیم است. راهی که با وجود گذشت قرن های متمادی و اختراعات شگفت آور صنعتی و ایجاد راه های جدید که ارتباطات را نه فقط نزدیک بلکه بسیار آسان کرده اند، همچنان مورد توجه است و در حال حاضر نیز کشورهایی که در مسیر قرار دارند در صدد احیای مجدد این جاده قدیمی هستند. بدون شک راه بزرگ ابریشم، قرن ها تجارت جهان قدیم را توسعه می بخشید و مرتبط می ساخت. ابریشم یگانه متاعی نبود که کاروان های همیشه در حرکت جاده حمل می کردند و آمد و شد هم صرفا یک طرفه نبود. مجموعه فرآورده های طبیعی و مصنوع از برنز و چینی تا پشم و ... در تمام قرن ها، از شرق به غرب و از غرب به شرق صادر می شد. این مقاله سعی دارد در مورد یکی از کهن ترین راه های ارتباطی تمدن بشری و شاهراه حیات اقتصادی و فرهنگی در قدیم به بحث بپردازد، مقاله حاضر با رویکردی توصیفی تحلیلی به جایگاه جاده ابریشم در ایران باستان پرداخته شد. بر این اساستحقیق حاضر به این نتیجه دست یافته که بازرگانی و منافع تجاری آنقدربرای دول آن زمان اهمیت داشت که بسیاری از امپراطوری ها، نیروهای نظامی را برای تضمین امنیت راه و حفظ و تداوم عرضه کالاهای حیاتی به سرزمین های مختلف رهسپار می کردند.این راه در زمان اشکانیان و ساسانیان از لحاظ سیاسی، اقتصادی و فرهنگی نقش مهمی در ارتباط با دولت های همجوار داشت.