نگاهی بر کودکان بی سرپرست در قانون اساسی با تاکید بر فرزندخواندگی

حقوق کودکان از موارد مهم در سیستم رفاهی یک کشور محسوب می شود . چرا که کودکان بی دفاع اند و در گرفتن و شناسایی حقوق خود ناتوان. یکی از گروه های هدف در ارایه خدمات رفاهی، کودکان می باشند.کودکان بی سرپرست و کودکان بدسرپرست گروهی اند که لزوم خدمات اجتماعی و رفاهی و حمایت های قانونی مرتبط با آنها از دیرباز مورد توجه کشورهای مختلف بوده است. هدف این مطالعه بررسی مسئله کودکان بی سرپرست در قانون اساسی و فرزندخواندگی به عنوان یکی از قوانین حمایت از کودکان بی سرپرست می باشد. نتایج حاکی از آن بود که قانون جدید ایران در مقایسه با قانون سابق متضمن حمایت های بیشتری از اطفال و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست است. در این قانون بر مصلحت کودک و نوجوان تاکید زیادی شده است و برای تامین امور ومنافع مادی و معیشتی کودکان و نوجوانان مانند استفاده آنان از بیمه عمر یا مستمری و حقوق وظیفه توجه خاصی مبذول شده است. امروزه فرزندخواندگی نه به عنوان یک ابزار برای تامین اهداف پدر و مادر، که برای چشاندن لذت داشتن فرزند مطرح است در این خصوص آسایش و منافع کودک اصل است و به همین دلیل به اولویت حقوق فرزند خوانده بر سایر اشخاص تاکید شده است