نوستالژی آرمان شهر در اندیشه سید علی موسوی گرمارودی

آرمانشهر نمادی از یک حقیقت آرمانی و دست نیافتنی و بدون کم و کاستی است. درتفکر شاعران و نویسندگان، مدینه فاضله و ناکجاآبادی است که در آن، همه انسانها در آزادی و سعادت زندگی میکنند و ستم و بیعدالتی در آن دیده نمیشود. موسوی گرمارودی، شاعر مقاومت کشور، تلاشش بر این بوده تا با شیوه عرفانی و اندیشه آیینی، دنیای رویایی خود را نشان دهد.روح و دل موسوی گرمارودی مملو از عشق به وطن و مردماین کشور و حب به خدا و ائمه (ع) است. او عاشق خانوادهاش میباشد و در زندان فکرش را مشغول میکند و شیرینی آن لحظه ها را تداعی میکند و ویژگیهایی همچون عشق، عدالت، پایداری، بخشندگی، زیبایی، معرفت و شناخت و ... برای جهان مطلوب خود برمی شمارد. در این پژوهش با شیوه تحلیلی- توصیفی به بررسی دیدگاه این شاعر ارجمند به مقوله آرمانشهر و ویژگیهای آن از منظر نوستالژی با عناوینی چون عشق به ایران باستان، وطن، دوران کودکی، امام زمان (عج) و تداعی تخیل خواهیم پرداخت.