معرفی ماکروفسیل های گیاهی و زیست چینه نگاری برش کالشانه، شمال غرب طبس و تحلیل آب و هوای دیرینه
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 239
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSSR-31-4_006
تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
سازند هجدک در برش کالشانه، شمال باختر طبس گسترش خوبی دارد. این سازند در این منطقه دربردارنده تناوبی از لایه های سیلتستون- ماسه سنگ به همراه اندک لایه های شیلی و میان لایه های زغال سنگی می باشد. تعداد ۱۷ گونه ماکروفسیل گیاهی متعلق به ۱۱ جنس از راسته های مختلف اکوئی ستال ها، فیلیکال ها، کی تونیال ها، نیلسونیال ها، بنتیتال ها، گینکگوآل ها و پاینال ها مورد شناسایی قرار گرفتند. با توجه به حضور گونه های شاخص Coniopteris hymenophylloides، Klukia exilis و Elatides thomasii سن آالنین- باژوسین برای این مجموعه فسیلی خاطرنشان می گردد. یک زیست زون تجمعی به نام Nilssnonia sp. cf. N. bozorga-Klukia exilis Assemblage zone و سه زیر زیست زون به ترتیب از پایین به بالا به نام های ۱- زیر زیست زون Ptilophyllum harrisianum Taxon Range zone، ۲- زیر زیست زون Elatides thomasii-Sphenobaiera longifolia Concurrent Range zone و ۳- زیر زیست زون Ginkgoites sp. cf. G. parasingularis - Coniopteris hymenophylloides Concurrent Range zone تعیین گردید. زیست زون تجمعی رسوبات ژوراسیک میانی برش کالشانه قابل تطابق و مقایسه با بیوزون تجمعی معرفی شده از سازند هجدک در منطقه کوچکعلی شمالی، جنوب باختر طبس و سایر زیست زون های هم ارز در این بازه زمانی می باشد. بر اساس فراوانی نسبی به دست آمده راسته های نیلسونیال ها، گینکگوآل ها، فیلیکال ها و اکوئی ستال ها به ترتیب با فراوانی نسبی ۴۴/۴۴%، ۶۴/۲۰%، ۸۷/۱۵% و ۹۴/۷% بیشترین حضور را در مجموعه پوشش گیاهی بازه زمانی ژوراسیک میانی در منطقه کالشانه داشته اند. جنس های نیلسونیا، سفنوبایرا، کلوکیا و اکوئی ستایتس به ترتیب با فراوانی نسبی ۲۷/۴۱%، ۴۶/۱۷%، ۱۱/۱۱% و ۹۴/۷% بیشترین حضور را در این منطقه داشته اند. بدین ترتیب، آب و هوای نیمه گرمسیری- معتدل و مرطوب برای ژوراسیک میانی این منطقه خاطرنشان می گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه واعظ جوادی
استادیار، دانشکده زمین شناسی دانشگاه تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :