تخمین پارامترهای ژنتیکی برخی صفات کیفیت منی با استفاده از مدلهای حیوانی حاوی اطلاعات ژنوتیپی ژنهای کاندیدا در گاوهای نر مولد هلشتاین
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های علوم دامی، دوره: 30، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 203
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ANIMAL-30-1_002
تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
زمینه مطالعاتی: برای طراحی برنامه اصلاح نژادی موفق، آگاهی از صفات کیفیت منی، دارای اهمیت زیادی میباشد. هدف: هدف از پژوهش حاضر، برآورد پارامترهای ژنتیکی، برخی صفات کیفیت منی، با استفاده از مدلهای حیوانی حاوی اطلاعات ژنوتیپی ژنهای کاندیدا در گاوهای نر مولد هلشتاین بود. روش کار: بدین منظور، مجموعا، تعداد ۶۷ گاو نر از دو ایستگاه اصلاح نژاد شمالغرب کشور (۴۱ گاو نر) و مرکز بهبود شیر کشور (۲۶ گاو نر) که بین سالهای ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۲ در خط تولید اسپرم بودند، انتخاب شد. در این راستا، چهار صفت مربوط به کیفیت منی، شامل: حجم انزال، غلظت اسپرم، درصد اسپرم زنده قبل انجماد و درصد اسپرم زنده بعد ذوب انتخاب شد. ارزیابی چندشکلیهای نوکلئوتیدی موجود در دو جایگاه ژن لپتین ( ناحیه اگزون ۲ و اینترون ۲) به روشPCR-RFLP و در ژن گیرنده هورمون رشد ( ناحیه پروموتور) با روش PCR-SSR انجام شد. نهایتا، با استفاده توام اطلاعات فنوتیپی و مولکولی، پارامترهای ژنتیکی با روش آمار بیزی و نمونهبرداری گیبس برآورد گردید. نتایج: در خصوص نتایج مولکولی، در کلیه جایگاههای ژنهای مورد بررسی در گاوهای نر مورد مطالعه، چندشکلی نوکلئوتیدی مشاهده گردید. همچنین، نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل تکصفته مدل حیوانی جهت برآورد وراثتپذیری برای صفات حجم منی، جمعیت اسپرم، درصد اسپرم زنده قبل انجماد و بعد ذوب بترتیب ۲۲/۰، ۱۴/۰، ۲۰/۰، ۱۰/ و در آنالیز چندصفته، به ترتیب ۱۱/۰، ۱۹/۰، ۲۴/۰، ۲۳/۰ بدست آمد. متعاقبا، بیشترین همبستگی های فنوتیپی و ژنتیکی بترتیب مربوط به صفات درصد اسپرم زنده قبل انجماد با درصد اسپرم زنده بعد ذوب به مقادیر ۰۳۱/۱۱ ±۹۱۲/۰، و درصد اسپرم زنده قبل انجماد با جمعیت اسپرم، ۱۷۰/۰ (۰۵/۰> (P بود. نتیجه گیری نهایی: نتایج مطالعه حاضر، نشان داد که مقادیر وراثتپذیری برای صفات مختلف کیفیت منی مقدار کم تا متوسط است لذا، روند پیشرفت ژنتیکی برای بهبود خصوصیات منی کند بوده و شاید بتوان با بهبود شرایط محیطی بهبود نسبی خصوصیات منی را بدست آورد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهسا عسگری
گروه علوم دامی دانشگاه تبریز
صادق علیجانی
گروه علوم دامی دانشگاه تبریز
آرش جوانمرد
گروه علوم دامی دانشگاه تبریز