جایگاه گروه صفتی زبان فارسی در دستور نقش و ارجاع
محل انتشار: پژوهش های زبانی، دوره: 6، شماره: 2
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 430
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOLR-6-2_003
تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
مقاله حاضر به هدف بررسی شیوه تحلیل گروه صفتی زبان فارسی در دستور نقش و ارجاع و ارزیابی محاسن و معایب آن تدوین گردیده است. در این نظریه، گروه مستقلی تحت عنوان گروه صفتی وجود ندارد، بنابراین صفات در نقش اسنادی به صورت محمول در هسته بند و در نقش وصفی به صورت وابسته توصیفی در قسمت حاشیه هستهاسم تحلیل می شوند که می توانند به نوبه خود وابسته هایی به صورت عناصر موضوع یا غیر موضوع نیز به همراه داشته باشند. در این راستا، گروه های صفتی وصفی به صورت گروه های صفتی اسنادی در قالبی مشابه با بند موصولی بازنمایی می شوند. حذف گروه صفتی از تحلیل نحوی به جهت اصل اقتصاد در توصیف و توجیه پذیری بهتر فرایند فراگیری زبان و پردازش زبانی آسان تر به لحاظ روش شناختی و روان شناسی زبانی واجد مزیت های نظری مهمی است. اعمال شیوه تحلیل دستور نقش و ارجاع به گروه های صفتی در زبان فارسی نشان می دهد که این نظریه به خوبی قابلیت تبیین این گروه ها را در زبان فارسی داراست. این قابلیت در تحلیل گروه های صفتی گسسته با نقش اسنادی بسیار مشهود است که مزیت دیگری برای این دستور محسوب می گردد. البته مواردی همچون شیوه بازنمایی گروه های صفتی گسسته با نقش وصفی نیز وجود دارد که دارای ابهاماتی است و بررسی بیشتر و دقیق تری را می طلبد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شهرام پیمان
دانشجوی دکتری زبان شناسی دانشگاه اصفهان
والی رضایی
دانشیار زبان شناسی دانشگاه اصفهان
محمد عموزاده
استاد زبان شناسی دانشگاه اصفهان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :