واکاوی و تحلیل جنبه بلاغی اشعار عاشورایی زکریا اخلاقی و میرزا حسین شفیق

واقعه عاشورا، در شعر بیشتر شاعران ایران زمین، تجلی داشته و دارای ابعاد مختلف و چند وجهی است و شاعرانفارسی زبان با رویکردهای متفاوتی به این واقعه عظیم نگریسته اند. در این بین، ابعاد تراژیک و عرفانی، بیشترینبازتاب را در سیر شعر عاشورایی داشته اند و ابعاد حماسی و پیام های عاشورا کمتر مورد توجه قرار گرفته است. شعرعاشورایی استان یزد نسبت به گذشته هم از نظر کمیت قابل اعتنا است و هم فرم، تصویر، احساس، مضمون و معنا،افق های تازهتری را به تماشا نشسته است. در دوره معاصر نیز بسیاری از شاعران ایران دیار در مرثیه سرایی طبعآزمایی نموده اند و مرثیه های سوزناک خود را به ویژه با موضوع رثای اهل بیت (ع) ارائه کرده اند. نویسنده در اینپژوهش با روش توصیفی تحلیلی و شیوه کتابخانه ای ضمن معرفی دو شاعر برجسته شهرستان میبد، زکریا اخلاقیو میرزا حسین شفیق، به شرح و تحلیل اشعار عاشورایی آنان پرداخته و ویژگی های ادبی و صور خیال شعر آنان رامورد کنکاش قرار داده است. نتیجه بررسی اینکه شاعران مورد نظر، برای تاثیر بیشتر شعر خود در خواننده در اکثرقالب های شعری، طبع آزمایی کرده و از صناعات ادبی و صور خیال بهره گرفته اند.