یادگیری مشارکتی در آموزش مطالعات اجتماعی

یادگیری مشارکتی به طور گسترده، در تمام سطوح آموزشی از پیش دبستانی گرفته تا سطوح دانشگاهی در یادگیری ریاضیات، خواندن، زبان، علوم تجربی و مطالعات اجتماعی به کار گرفته شده است. هدف از این پژوهش یادگیری مشارکتی در آموزش مطالعات اجتماعی است. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات بنیادی نظری است، لذا روش تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد. در این پژوهش اطلاعات مربوط به موضوع و مورد تحقیق از منابع مختلف جمع آوری و سپس اطلاعات بدست آمده توصیف شده، ارتباط مفاهیم با یکدیگر تبیین گردیده و پس از آن به تحلیل داده های به دست آمده پرداخته و از آن ها نتیجه گیری به عمل آمده است. در این پژوهش با استفاده از ابزار فیش بردرای و با مطالعه کتاب ها، مقاله ها و تحقیقات افراد دیگر در این حوزه، به فیش بردرای از منابع فارسی و انگلیسی پرداخته و با استفاده از روش کتابخانه ای به گردآوری و تنظیم اطلاعات لازم برای تحقیق حاضر پرداخته است. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات در این پژوهش روش کیفی می باشد. نتیجه این پژوهش نشان می دهد که یادگیری مشارکتی باعث افزایش فرایند یاددهی و یادگیری دانش آموزان در کلاس های درس می گردد و همچنین باعث مشارکت فعال دانش آموزان می گردد و ذوق و علاقه دانش آموزان را در کلاس درس افزایش می دهد. موفقیت دانش آموزان به کمک و مشارکت سایر اعضای گروه وابسته است، ک بیشتر به صورت مشارکتی فعالیت می کنند، این مشارکت در فعالیت ها می تواند منجر به رشد اجتماعی دانش آموزان که یکی از مولفه های رشد اجتماعی مدرسه و نحوه یادگیری دانش آموزان گردد.