واکاوی جایگاه رنگ بر اساس شاخصه های هویتی شهر و ترجیحات محیطی شهروندان

امروزه عدم ارتباط موثر با شهروندان با شهر و در نتیجه بی توجهی و مشارکت اندک آنان، نوعی بی هویتی راگریبانگیر شهرها نموده است. منظر شهری واقعیتی است عینی که در مشاهده هر فرد از محیط بصری شهر بهدست می آید و در فرآیند تعامل میان حضور انسان در شهر و بر حسب دانش، فرهنگ و تجربه در ذهنارزش گذاری شده و به ادراک از منظر می انجامد. با عبور از داخل شهر مناظر شهری در دسته ای از آشکارسازی هابه چشم می آیند، این تغییر تدریجی مناظر را دید پی در پی گویند. در باب محتوا، اجزاء محتوایی ساختار شهرمانند رنگ، بافت، سبک، ویژگی، سرشناسی و منحصر به فرد بودن مطرح است و در این میان، بررسی عامل رنگو تاثیر آن بر نحوه ادراک فرد از هر سکانس مطرح است .بنابراین، با تجربه در فضا و هارمونی های رنگیمتفاوت، اثبات می شود که رنگ ها در یک ترکیب مناسب چگونه می توانند به دریافت مستقل و خوشایندی از هرسکانس منجر شوندرنگ مولفه ای بصری و بیانی بسیار مهم از زندگی معاصر شهری است که به علت عدم توجهبه قابلیت های تعاملی آن در محیط و عدم شناخت زمینه های شهری و هویتی مورد غفلت قرار گرفته است .لذاهدف مقاله حاضر مبتنی بر پژوهش پیرامون رنگ فضای شهری است و سعی شده با بررسی کیفیات تعاملی رنگدر فضای شهری از دیدگاه کاربردی، هویتی، زیباشناختی ،نمادین و ترجیحات محیطی شهروندان به نقش رنگ بهعنوان عاملی موثر در سیمای شهر پرداخته شود. بدین منظور، رنگ در اجزای موثر در سیمای شهر اعم از نما،فضای سبز، ویترین ها، تابلوها، مبلمان، هنرشهری و دیوارنگاره ها از دو منظر بصری و بیانی مطالعه شده است وچگونگی نقش عوامل جغرافیایی، تراکم های جمعیتی و فرهنگی در تغییر کیفی رنگ فضای شهری بررسی شدهاست. روش تحقیق در این پژوهش بر مبنای تحلیل ادبیات شهرسازی و روش تحلیلی اکتشافی در ارتباط باماهیت رنگ در منظر شهری است که این نوشتار در خلال مطالب و با بررسی نمونه های موردی ملی و بین المللیصورت گرفته که نتایج ارزیابی نشان میدهد امروزه با توجه به رشد تکنولوژی و تنوع مصالح، ضرورت توجه بههویت فرهنگی شهرها در طراحی رنگ آن بیش از پیش ضرورت یافته است. لذا بررسی جلوه های بصری رنگدر نماهای شهر به عنوان اولین بستر فرهنگی هرجامعه، می تواند راهکارهای مناسبی برای پیشگیری از نابسامانیهای بصری رنگی، جهت محیطی خوشایند باشد.