مطالعه و بررسی نقش حکمروایی خوب شهری در پایداری شهری

هرچه ماهیت اتفاقات در شهرها پیچیده تر می شود، باید مشی مدیریت آنها نیز پیچیده تر شود. شهربعنوان یک منبع توسعه مطرح است و جایگاه مدیریت شهری و حکمروایی شهری در روند توسعه شهر وبهبود سکونتگاه های شهری نقش مهم و تعیین کننده دارد. می توان حکمروایی شهری را در مسیر یکتوسعه قانونمند و پایدار مورد توجه قرار داد این مورد بیشتر از این جهت اهمیت دارد که نحوه مدیریت برجریان مطلوب زندگی شهری نقش دارد. الگوی حکمروایی خوب در زمان حاضر در جامعه بین المللی ومحافل کارشناسی تنها راه خروج از بن بست فقر و توسعه نیافتگی تلقی می شود. حکمروایی خوب ازجمله مفاهیمی است که با مشارکت شهروندان و تغییر نقش و کارکردهای دولت محلی همراه است. مقالهحاضر از لحاظ روش تحقیق توصیفی - اسنادی است و با استناد به منابع کتابخانه ای به تبیین مفاهیم وویژگی های حکمروایی خوب شهری و تاثیرگذاری آن در توسعه پایدار شهر و سوق دادن شهر به سمتپایداری می پردازد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که بکارگیری حکمروایی خوب شهری به چه نحوتاثیر غیرقابل انکار و معنی داری بر پایداری شهر دارد.