کنترل فعال سازه های بلند با استفاده از میراگر جرمی تنظیم شونده و الگوریتم کنترل بهینه خطی کلاسیک

به منظور ایجاد ایمنی و آرامش در ساختمان ها در برابر تحریکات و اغتشاشات خارجی از قبیل زلزله و باد و بهبود رفتارلرزه ای سازه ها، ایده کنترل سازه توسط سیستم های کنترلی گسترش یافت. یکی از راهکارهای بهره گیری از این ایده،استفاده از ابزارآلات کنترل مانند میراگر جرمی تنظیم شونده فعال می باشد. در این پژوهش کنترل ۲ مدل ساختمان ۱۱ و ۲۱ طبقه با در نظر گرفتن میراگر جرمی تنظیم شونده فعال ) ATMD ( روی طبقه آخر آنها به روش کنترل بهینه خطی کلاسیک ) LQR ( انجام شده است. با مشاهده نتایج و مقایسه بین حالت کنترل نشده و حالت کنترل شده، می توان نتیجه گرفت که روش کنترل LQR برای دستگاه ATMD باعث کاهش پاسخ سازه می شود.