غنی سازی رنگدانه های آنتوسیانینی آب انار به کمک رزین های پلیمری و تهیه پودر حاصل از آن به روش خشک کن پاششی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 331
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRIFST-10-1_006
تاریخ نمایه سازی: 20 مرداد 1400
چکیده مقاله:
آب انار منبع طبیعی شناخته شده برای آنتوسیانین های طبیعی ازجمله مشتقات گلیکوزیدی دلفینیدین، سیانیدین و پلارگونیدین می باشد. استفاده از رزین ها در صنایع مختلف از سابقه زیادی برخوردار است. در این مطالعه، از رزین های پلیمری جذبی برای غنی سازی آنتوسیانین های آب انار استفاده شد. رنگدانه های آنتوسیانینی موجود در آب انار به کمک رزین SEPLITE®LXA۱۰ جداسازی و غنی سازی گردید. مقدار آنتوسیانین کل در آب انار طبیعی حدود ۲۰ درصد یا کمتر است که بعد از مرحله غنی سازی مقدار آن به ۹۰ درصد افزایش یافت. درنهایت پودر آنتوسیانین به روش خشک کن پاششی با بازده ۸۹/۶ درصد به دست آمد. مقدار آنتوسیانین کل حاصل از پودر به دست آمده در نمونه های پودر غنی شده و آب انار به ترتیب ۸۹/۶ و ۲۱ درصد بود. روش غنی سازی ارائه شده برای آنتوسیانین ها توسط رزین های پلیمری باعث حذف مواد جانبی غیرضروری و افزایش کیفیت و شدت رنگ طبیعی آن می شود. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) ثبت شده مربوط به پودر آنتوسیانین غنی شده، توزیع ذرات یکنواخت و با ساختار کروی را نشان می دهد که در مقایسه با پودر به دست آمده از آب انار کیفیت بهتری داشتند. اندازه ذرات به دست آمده بین ۱ تا ۶ میکرومتر و با ساختار کروی بود. باتوجه به بالابودن قیمت آنتوسیانین و کاربرد فراوان آن در صنایع غذایی و واردات زیاد آن به کشور نتایج این تحقیق می تواند درجهت رفع نیاز صنایع غذایی، دارویی و آرایشی به آنتوسیانین غنی شده موردتوجه قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم منظری توکلی
دانشجوی دکتری، گروه فیتوشیمی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
صمد نژادابراهیمی
استادیار، گروه فیتوشیمی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
حسن رضادوست
استادیار، گروه فیتوشیمی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
محمد حسین میرجلیلی
دانشیار، گروه کشاورزی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :