تحلیل مکان گزینی کاربری های بهداشتی و درمانی شهر ارومیه با رویکرد توسعه پایدار و با استفاده از GIS

ارزیابی چگونگی تقسیم و کاربری اراضی شاید منعکس کننده تصویری گویا از منظر و سیمای شهری و همچنین چگونگی تخصیص فضای شهری به کاربری های مختلف شهر در طی زمان و در جرت رسیدن به اهداف توسعه شهری باشد. موقعیت کاربری های برداشتی و درمانی یک فاکتور کلیدی است که ارتباط نزدیکی با سطح دسترسی عمومی به خدمات سلامت دارد و از طرفی سهولت دسترسی به خدمات برداشتی و درمانی در هر منطقه می تواند نقش کلیدی در جلوگیری از شیوع بیماری ها و افزایش مرگ ناشی از آن ها ایفا نماید. در تحقیق حاضر به تحلیل مکان گزینی کاربری های برداشتی و درمانی شرر ارومیه با بهره گیری از مدل فازی در محیط GIS اقدام شده است و از پنج معیار تراکم جمعیت، سازگاری، فاصله از مراکز درمانی دسترسی به معابر شهری و موقعیت مرکزی استفاده شده است. ارزیابی کاربری ها نشان داده است که سرانه کاربری های برداشتی و درمانی شهری برابر با ۰/۵۸ بوده که بسیار پایین تر از حد استاندارد آن می باشد. همچنین نتایج تحلیل فضایی کاربری ها حاکی از این بوده است که از مجموع مساحت شهر ارومیه ۲۱ درصد در گروه کاملا مناسب ۳۱ درصد در گروه نسبتا مناسب ۲۸ درص د در گروه نسبتا نامناسب و ۲۰ درصد در گروه کاملا نامناسب قرار دارد و درعین حال بیش از ۷۲ در د کاربری های برداشتی و درمانی موجود در شهر از توزیع فضایی استانداردی برخوردار نیستند. نتایج تحقیق حاضر می تواند در طرح ها و برنامه های کاربری اراضی شهری به منظور دستیابی به توسعه پایدار منطقه ای مورد استفاده قرار گیرد