اثربخشی آموزش هوش اخلاقی به شیوه قصه گویی بر بهبود حالت های خلقی و رفتارهای یادگیری دانش آموزان دختر دوره ابتدایی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 150

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_QAPSY-11-3_002

تاریخ نمایه سازی: 10 شهریور 1400

چکیده مقاله:

هدف: هدف پژوهش تعیین میزان اثربخشی آموزش هوش اخلاقی به شیوه قصه گویی بر حالت های خلقی و رفتارهای یادگیری دانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با گروه گواه و طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری و جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی شهرستان اردکان در سال تحصیلی ۱۳۹۵-۱۳۹۴به­تعداد ۶۷۰ نفر بود. از میان آن­ها ۳۲ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از سه مدرسه ابتدایی پانزده خرداد، مادر و وکیلی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شد. گروه آزمایش در ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه ای در هفته­ دو ­بار تحت آموزش برنامه هوش اخلاقی بوربا (۲۰۰۵) و فرانک (۲۰۱۴) قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نسخه معلم پرسشنامه های خلق و خوی اجتماعی باس و پلومین (۱۹۸۴) و رفتارهای یادگیری مک درموت، گرین، فرانسیس و استات (۱۹۹۹) جمع آوری و با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد همه ابعاد حالت های خلقی دانش آموزان گروه آزمایش شامل بعد هیجانی (۶۷۷/۶=F، ۰۰۵/۰=P)، فعالیت (۰۷۴/۱۹=F، ۰۰۱/۰=P)، اجتماع پذیری (۵۱۷/۳=F، ۰۴۶/۰=P) و کم رویی (۶۴۳/۵=F، ۰۰۹/۰=P) و رفتارهای یادگیری آن ها (۷۵۹/۳=F، ۰۴۱/۰=P) بعد از اجرای آزمایش به طور معنی داری بهتر از دانش آموزان گروه گواه شده و این بهبود در مرحله پیگیری نیز پایدار مانده است. نتیجه گیری: آموزش هوش اخلاقی با ارتقاء روابط بین فردی، اجتماع­پذیری و فعالیت دانش آموزان، موجب بهبود در حالت های خلقی و رفتارهای یادگیری آن ها می شود.

نویسندگان

یاسر رضاپور میرصالح

دانشگاه اردکان

سمیه شاهدی

دانشگاه خوارزمی

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • اویسی، الناز.، و فرزانیان، هانیه. (۱۳۹۳). بررسی تاثیر هوش اخلاقی ...
  • حق رنجبر، فرح.، کاکاوند، علی رضا.، و دانش، عصمت. (۱۳۹۰). ...
  • تاثیر آموزش مدیریت خشم بر پرخاشگری و سازگاری اجتماعی دانش آموزان پسر ۱۵-۱۲ ساله [مقاله ژورنالی]
  • اثربخشی قصه درمانی گروهی بر کاهش ناامیدی و تنهایی کودکان دختر مراکز شبه خانواده [مقاله ژورنالی]
  • کاپلان، هرولد.، سادوک، بنجامین جیمز.، و سادوک، ویرجینیا. (۱۳۹۲). دست ...
  • یاسمی نژاد، پریسا. (۱۳۹۳). تاثیر آموزش هوش اخلاقی بر ...
  • Bao, Z., Zhang, W., Lai, X., Sun, W., & Wang, ...
  • Borba, M. (۲۰۰۵). The step-by-step plan to building moral intelligence. ...
  • Buss, A. H., & Plomin, R. (۱۹۸۴). Temperament: Early developing ...
  • Canivez, G. L., Willenborg, E., & Kearney, A. (۲۰۰۶). Replication ...
  • Casey, B., Erkut, S., Ceder, I., & Young, J. M. ...
  • Clarken, R. H. (۲۰۰۹). Moral intelligence in the schools. School ...
  • Cooper, M., & Schwartz, R. (۲۰۰۷). Moral judgment and student ...
  • DePauw, S. S., & Mervielde, I. (۲۰۱۰). Temperament, personality and ...
  • Eskine, K. J., Novreske, A., & Richards, M. (۲۰۱۳). Moral ...
  • Frank, A. W. (۲۰۱۴). Narrative ethics as dialogical story‐telling. Hastings ...
  • Gasman, I., Purper-Ouakil, D., Michel, G., Mouren-Simeoni, M. C., Bouvard, ...
  • Gini, G., Pozzoli, T., & Hymel, S. (۲۰۱۴). Moral disengagement ...
  • Hardy, S. A., Francis, S. W., Zamboanga, B. L., Kim, ...
  • Hendawi, M. (۲۰۱۳). Temperament, school adjustment, and academic achievement: Existing ...
  • Holder, M. D., & Klassen, A. (۲۰۱۰). Temperament and happiness ...
  • Hunter, C., & Eder, D. (۲۰۱۰). The role of storytelling ...
  • Jaffee, S., & Hyde, J. S. (۲۰۰۰). Gender differences in ...
  • Lee, S. A., Rice, K., Callan, S. M., Brame, B. ...
  • Liu, M., Horton, L., Olmanson, J., & Toprac, P. (۲۰۱۱). ...
  • Mackrell, S. V., Sheikh, H. I., Kotelnikova, Y., Kryski, K. ...
  • McDermott, P. A., Leigh, N. M., & Perry, M. A. ...
  • McDermott, P.A., Green, L.F., Francis, J.M., & Stott, D.H. (۱۹۹۹). ...
  • Mullola, S., Jokela, M., Ravaja, N., Lipsanen, J., Hintsanen, M., ...
  • Pantić, N., & Wubbels, T. (۲۰۱۲). Teachers’ moral values and ...
  • Roorda, D. L., Koomen, H. M., Spilt, J. L., & ...
  • Rothbart, M. K. (۲۰۰۷). Temperament, development, and personality. Current directions ...
  • Salley, B., Miller, A., & Bell, M. A. (۲۰۱۳). Associations ...
  • Sawyer, C. B., & Willis, J. M. (۲۰۱۱). Introducing digital ...
  • Sengsavang, S., & Krettenauer, T. (۲۰۱۵). Children's moral self-concept: The ...
  • Squires, K. E., Lugo‐Neris, M. J., Peña, E. D., Bedore, ...
  • Thompson, S. F., Zalewski, M., & Lengua, L. J. (۲۰۱۴). ...
  • Worrell, F. C., & Schaefer, B. A. (۲۰۰۴). Reliability and ...
  • نمایش کامل مراجع