سنجش کیفیت زندگی با رویکرد توسعه پایدار محله ای (مطالعه موردی : محله زنجان - منطقه ۲ کلانشهر تهران)

توسعه پایدار محله ای بدون نگاه به کیفیت زندگی ساکنین آن به تنهایی قادر به برآوردن و رسیدن به شرایط مطلوب توسعه تعریف شده نخواهد داشت لذا همانطور که به طور قابل لمسی این مفهوم در دل توسعه پایدار نهفته است و حقیقتی غیر قابل انکار است که شرط پایداری محله توجه به کیفیت زندگی ساکنین آن است.در این تحقیق کیفیت زندگی با رویکرد توسعه پایدار محله ای موردسنجش قرار گرفته شده است و هدف از آن شناخت وضع موجود و تعیین میزان کیفیت زندگی و پایداری محله زنجان از محدوده منطقه ۲ شهر تهران و تعیین مهمترین عواملی که بر کیفیت زندگی و پایداری محله تاثیرگذار می باشند ، بوده است. این تحقیق به صورت مطالعه پیمایشی انجام شده است ، جامعه ی آماری این تحقیق ۱۰۰ خانوار از مجوع ۶۹۰خانوار ساکن در محله زنجان بوده که با شیوه ی تصادفی نسبتی مطبق انتخاب شده اند. طبق یافته های این تحقیق متغیر وابسته یعنی کیفیت زندگی با رویکرد توسعه پایدار محله ای ، تابع سه متغیر مستقل اجتماعی ، اقتصادی و محیطی می باشد و هر سه این متغییرها بر کیفیت زندگی و پایداری محله نقش دارند . هم چنین فرضیه اصلی تحقیق که بر نقش داشتن کیفیت زندگی در پایداری محله می باشد نیز محقق گردید.طبق یافته های تحقیق ، میزان کیفیت زندگی با رویکرد توسعه پایدار محله ای ۵۴٪ در محله زنجان برآورد شده است و با توجه به آن می توان اینگونه استنباط کرد که کیفیت زندگی در این محله در حد متوسط می باشد (نه خوب و نه بد ) و علاوه بر آن پایداری محله نیز در همین حد می باشد در مجموع آن گونه که مشاهده می شود کیفیت زندگی در محله زنجان نسبت به معیارهای تدوین شده که حاصل نظر سنجی از ساکنین و کارشناسان و مطالعات محقق در این تحقیق می باشد در وضعیت مطلوبی به سر نمی برد و لازم است جهت جلوگیری از رسیدن به شرایط نا مطلوب چاره اندیشی نمود .