تاثیر مدیریت منابع انسانی الکترونیک بر رفتار نوآورانه کار(مطالعه موردی: کارکنان دانشگاه تبریز)

هدف: امروزه موفقیت سازمان ها به توانایی سازگاری و انطباقشان با عوامل متغیرمحیطی بستگی دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مدیریت منابع انسانی الکترونیک بر رفتار نوآورانه کار در دانشگاه تبریز است. روش: این تحقیق براساس هدف پژوهشی کاربردی، براساس فرایند پژوهشی کمی است. جامعه آماری شامل کارکنان دانشگاه تبریز بوده و نمونه گیری از نوع تصادفی بوده و با استفاده از فرمول کوکران ۳۰۰ نفر برآورد شد. داده ها با روش مدل سازی معادلات ساختاری SEM تجزیه انجام گرفته و از طریق معادلات ساختاری و از برنامه SPSS نسخه ۲۴ و AMOS نسخه ۲۴ استفاده شده است. یافته ها: مدیریت منابع انسانی الکترونیک بر رفتار نوآورانه کار با ضریب مسیر ۰.۵۶ تاثیر مستقیم داشت. نتیجه: با ایجاد بسترهای مدیریت منابع انسانی الکترونیک می توان رفتارهای نوآورانه در کارکنان را بهبود بخشید.