شبکه های اجتماعی و توسعه آموزش تاب آوری منابع انسانی در بحران کرونا

ایفای نقش ملموس انواع شبکه های اجتماعی مجازی، طی سالهای اخیر در ایران، این احساس کلی را ایجادکرده که باافزایش سرعت تحول فنی این رسانهها، سرعت تحول اجتماعی نیز افزایشخواهد یافت؛ چرا که ایفای کارکردهای مختلف،جایگاهی مناسب به این شبکه ها در جامعه ایرانی بخشیده است. با توجه به شرایط و مشکلات موجود بحران کرونا در جامعهکنونی، آموزش تابآوری فرهنگی و اجتماعی بیش از پیش از اهمیت برخوردار است. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسینقش شبکه اجتماعی اینستاگرام در آموزش تاب آوری فرهنگی و اجتماعی در بین شهروندان تهران در بحران کرونا می باشد.انسجام اجتماعی، تعاملات اجتماعی، بهداشت اجتماعی، سبک زندگی، مناسک جمعی، دینی و فرهنگی، فهم پذیری،مدیریت پذیری، رفتار اجتماعی بهعنوان خرده مقیاس های تاب آوری فرهنگی و اجتماعی، مورد بررسی قرار گرفته است.روش پژوهش حاضر توصیفی، از نوع همبستگی و به صورت کمی است . جامعه آماری این پژوهش شامل کاربران شبکهاجتماعی اینستاگرام شهر تهران است که ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه آماری، بر اساس فرمول کوکران و از طریق نمونه گیریتصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته است و به منظور بررسی فرضیه های پژوهش، ازآزمون همبستگی استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش حاکی از آن است که رابطه مثبت و معناداری بیناستفاده از شبکه های اجتماعی (میزان و مدت زمان استفاده) و آموزش تاب آوری فرهنگی و اجتماعی وجود دارد. رابطه بیناستفاده از شبکه های اجتماعی و خرده مقیاس های تاب آوری فرهنگی و اجتماعی شامل انسجام اجتماعی، تعاملات اجتماعی،بهداشت اجتماعی، سبک زندگی، مدیریت پذیری و رفتار اجتماعی، مثبت و معنادار می باشد. در حالی که رابطه بین استفادهاز شبکه های اجتماعی و خرده مقیاس های مناسک جمعی، دینی و فرهنگی و فهم پذیری معنادار نمی باشد. بنابراین لازم استاز طریق آموزش های غیرمستقیم، اجرای رویدادهای اجتماعی و تولید محتوای مناسب، سطح تاب آوری فرهنگی و اجتماعیافزایش داده شود.