بررسی تنوع ژنتیکی برخی از جمعیت های گیاه دارویی دم شیر در ایران با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD
محل انتشار: فصلنامه بیوتکنولوژی کشاورزی، دوره: 5، شماره: 2
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 241
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-5-2_008
تاریخ نمایه سازی: 12 مهر 1400
چکیده مقاله:
گیاه دمشیر با نام علمی Leonurus cardiaca از خانواده Lamiaceae (نعناعیان) و زیر خانواده Lamioideae تنها گونه موجود از جنس Leonurus در ایران است. وجود ترکیبات مختلفی چون فلاونوئیدها، ایریدوئیدها، تریترپنها، تاننها، استرولها، کاروتنوئیدها خواصی چون درمان بیماریهای قلب و معده و اختلالات عصبی را برای این گیاه به همراه دارد. در این تحقیق نشانگر مولکولی RAPD برای بررسی تنوع ژنتیکی ژرمپلاسم ۴۷ نمونه گیاهی از ۶ جمعیت وحشی جمعآوری شده گیاه دارویی دمشیر در ایران مورد استفاده قرار گرفت. تعداد ۶۰ آغازگر تصادفی در انجام واکنش PCR روی DNA ژنومی استخراج شده از برگ آزمایش شد که ۲۸ آغازگر نوارهای چند شکلی تولید نمودند و در کل ۳۶۴ نوار DNA بدست آمد که تعداد ۳۲۵ نوار چند شکل بودند. تجزیه کلاستر ژنوتیپ ها بر اساس ضریب تشابه دایس و به روش UPGMA انجام گرفت. میزان حداقل تشابه ژنتیکی در این تحقیق ۰۸/۰ بین نمونههای درگز ۱ و ساری ۵ و حداکثر آن بین نمونههای ساری ۷ و ساری ۳ معادل ۸۷/۰ بدست آمد. در تجزیه کلاستر ژنوتیپ ها در فاصله ۲۰ دو کلاستر اصلی ایجاد شد که یکی از آن ها شامل نمونههای درگز و کلاستر دیگر شامل نمونههای خوانسار، کرمان، سراب، طالقان و ساری بود. بررسی تنوع درون جمعیتها با استفاده از میانگین تنوع ژنتیکی نی و شاخص اطلاعاتی شانون نشان داد تنوع ژنتیکی در درون جمعیت سراب و طالقان (۱۰/۰= ,h ۱۵/۰= I) نسبت به سایر جمعیتها، بیشترین و در جمعیت ساری (۰۵/۰ = h ,۰۸/۰ = I) کم ترین بوده است. تلاقی ژنوتیپهای جمعیت درگز با دیگر جمعیتها با توجه به فاصله ژنتیکی تعیین شده در این مطالعه میتواند گزینه مناسبی برای تولید هیبریدهایی با عملکردهای مورد نظر باشد.
کلیدواژه ها:
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :