تعیین ارزش غذایی پنج گونه از گیاهان شورپسند منطقه سیستان با استفاده از تکنیک تولید گاز (in vitro) و کیسه نایلونی (in situ)
محل انتشار: فصلنامه پژوهشهای تولیدات دامی، دوره: 5، شماره: 9
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 173
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RAP-5-9_005
تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1400
چکیده مقاله:
این پژوهش به منظور تعیین ترکیبات شیمیایی و ارزش غذایی پنج گونه از گیاهان منطقه سیستان شامل اشنان ( Seidlitzia rosmarinus )، رندوک ( Salsola yazdiana Assadi )، سیاه شور ( Suaeda fruticosa )، شوران ( Salsola vermiculata ) و آنابازیس ( Anabasis setifer a ) با استفاده از تکنیکهای in vitro و in situ انجام شد. نمونهها در فصل پاییز و به صورت تصادفی سیستماتیک، طبق روشهای استاندارد، جمعآوری و در شرایط سایه خشک شدند. پس از آسیاب کردن، ترکیبات شمیایی (ماده خشک ( DM )، ماده آلی ( OM )، خاکستر ( ASH )، پروتئین خام ( CP )، چربی خام ( EE )، دیواره سلولی ( NDF ) و دیواره سلولی فاقد همی سلولز ( ADF ))، تجزیهپذیری ماده خشک ( in situ )، حجم تجمعی گاز تولیدی در زمان ۲، ۴، ۶، ۱۲، ۲۴، ۴۸، ۷۲ و ۹۶ ساعت، گوارشپذیری ماده آلی ( OMD ) و انرژی قابل متابولیسم ( ME ) آنها تعیین شدند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که در بین گونههای مورد مطالعه از نظر ترکیبات شیمیایی اختلاف معنیدار وجود داشت (۰۵/۰> P ). میزان پروتئین گونههای فوق بین ۰۵/۶ و ۹۵/۱۱ درصد و ADF بین ۰۲/۲۸و ۵۴/۳۶ درصد و NDF بین ۱۴/۴۱ و ۹۴/۴۸ درصد بود. بین تجزیهپذیری ماده خشک در زمانهای مختلف انکوباسیون، فراسنجههای مختلف تجزیهپذیری و تجزیهپذیری موثر تفاوت بسیار معنیدار (۰۱/۰ P< ) وجود داشت. بیشترین مقدار تجزیهپذیری بالقوه و تجزیه پذیری موثر در سرعت عبور ۲ درصد در گونه اشنان بود. همچنین، بیشترین حجم گاز تجمعی در زمان ۹۶ ساعت مربوط به گونه رندوک بود. اما فراسنجه های تولید گاز ( b, OMD, ME ) در گونه اشنان بیشتر از دیگر گونهها بود. نتایج نشان میدهد که بین گونه های مورد مطالعه، اشنان بالاترین ارزش غذایی را داشت و همچنین، بین آزمایشات in situ و in vitro همبستگی مثبت بالایی در این گونه ها وجود داشت و می توان از تکنیک تولید گاز برای ارزیابی ارزش غذایی این گونه ها استفاده کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مصطفی یوسف الهی
University of Zabol
محمد پیروی
University of Zabol
حمیدرضا میرزایی
University of Zabol
یدالله چاشنی دل
Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :