تاثیر متغیرهای ساختار سازمان بر راندمان و بازده سازمان

مقوله ساختار سازمانی و چگونگی شکل گیری آن همواره یکی از بحثهای پر کشش حوزه مدیریت بوده است. ساختار سازمانی مجموعه راه ها و روشهایی است که سازمان، نیروی کار خود را به وظایف مختلفی تقسیم کرده و پس ازآن بین آنها هماهنگی ایجاد می کند، یعنی این که سازمان با توجه به اهداف و ماموریت های خود انجام چه وظایفی را در دستور کار خود قرار داده و اجرای آن را به چه کسانی سپرده و توزیع اختیارات و مسئولیت در سازمان چگونه است بنابراین هدف از این متغیرهای ساختاری در سازمانها، دستیابی آسانتر به اهداف، راندمان و بازده بالای آن سازمان است.هدف از انجام این پژوهش، تاثیر متغیرهای ساختاری سازمان بر راندمان و بازده سازمان است. پژوهش حاضر از روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شده است و جامعه آماری آن ۱۲۰ نفر از مدیران و کارشناسان متخصص طراحی ساختار در حوزه تشکیلات و بهبود روشها به صورت انتخابی برگزیده شدند. برای گردآوری اطلاعات پژوهش از دو پرسشنامه، متغیرهای ساختاری بر اساس عوامل مدیریتی و عملکرد سازمانی بر اساس مدل کارت امتیازی متوازن بهره گرفته شد. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از رگرسیون حداقل مربعات معمولی بررسی شدند.نتایج نشان داد که بین متغیرهای ساختاری سازمان باراندمان و بازده سازمانی رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد به طوریکه بالاترین تاثیر متغیر ساختار سازمانی به مرحله عمر سازمانی تعلق گرفت که بیشترین تاثیر را در عامل میزان رفع معضلات اجتماعی و فرهنگی حاکم بر جامعه (۰/۶۲۳) دارد و کمترین تاثیر متغیر ساختار سازمانی به تکنولوژی و نوع حرفه تعلق دارد که کمترین تاثیر را در میزان رضایتمندی شهروندان، کارکنان (۰/۱۶۷) میگذارد.