تلفیق سیستم اطلاعات مکانی و تصمیم گیری چند معیاره به منظور تشخیص مناطق مستعد سیل (مطالعه موردی: حوضه میاندوآب)

بحرانهای طبیعی سهم عمدهای در خسارات اقتصادی و زیرساختی دارند. در این میان سیل، بحرانی است که در سالهای اخیر ایران را تحت تاثیر قرار داده است. وجود اطلاعات مناسب به پیشگیری، کنترل و مدیریت بحرانکمک می کند. در تحقیق حاضر به منظور تعیین مناطق مستعد سیل در حوزه میاندوآب از تلفیق سیستم اطلاعات مکانی و تصمیم گیری چند معیاره استفاده شده است. سیستم اطلاعات مکانی ابزاری قدرتمند جهت مدیریت و تجزیه و تحلیل اطلاعات فضایی میباشد. تصمیم گیری چند معیاره ، روشی مناسب و کارا در فرایند تصمیم گیری میباشد. در تحقیق حاضر از سیستم اطلاعات مکانی به منظور تهیه نقشه معیارها و تعیین مناطق دارای پتانسیل سیل خیزی استفاده شده است. به منظور تعیین وزن معیارهای تصمیم گیری، از روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی استفاده شده است. نتایج روش وزندهی نشان داد که معیارهای فاصله از رودخانه و بارش، بیشترین تاثیر و معیارهای پوشش زمین و ارتفاع، کمترین تاثیر را در پتانسیل سیل داشتهاند. بر اساس نتیجه پهنه بندی سیل، مناطق جنوبی وجنوب غربی منطقه، بیشترین پتانسیل سیل را داشته و مناطق شمالی و شمال شرقی، کمترین پتانسیل سیل را دارند.