توسعه مدل دراستیک اصلاح شده برای تعیین آسیب پذیری آبخوان های ساحلی

در آبخوان های ساحلی، خطر نفوذ آب شور دریا به منابع آب زیرزمینی وجود دارد و از این نظر بررسی آسیب­پذیری منابع آب زیرزمینی می­تواند در تعیین نقاط آسیب­پذیر و حساس آبخوان بسیار موثر باشد. هدف از این پژوهش، بررسی آسیب­پذیری سفره آب زیرزمینی جزیره کیش با استفاده از مدل دراستیک و نیز اصلاح آن برای شرایط این سفره ساحلی است. دو پارامتر اختلاف تراز آب دریا با سطح ایستابی آب و فاصله نقطه تا دریا به پارامترهای مدل اضافه و مدل دراستیک اصلاح شده توسعه یافت. برای ارزیابی نتایج مدل، نقشه­های آسیب­پذیری تولید شده با نقشه­های پهنه­بندی پارامترهای هدایت الکتریکی و کل جامدات محلول مقایسه شد. این نقشه­ها با استفاده از داده­های ثبت و نمونه برداری شده کیفیت آب چاه­های جزیره در محیط (GIS) تهیه گردید. مقایسه نتایج مدل دراستیک و دراستیک اصلاح شده با نقشه­های هدایت الکتریکی و کل جامدات محلول جزیره نشان داد که میانگین اختلاف­ها برای مدل دراستیک به ترتیب با ۴۱/۱۷ و ۲۴/۱۰ و مدل دراستیک اصلاح شده به ترتیب با ۶۹/۰ و ۵۵/۰ می­باشد که حاکی از مطابقت بیشتر با داده­های مشاهده­ای دارد. نتایج مدل دراستیک اصلاح شده نشان داد که ۱/۳۴ درصد از مساحت منطقه مورد مطالعه دارای پتانسیل آسیب پذیری خیلی زیاد، ۱/۴۸ درصد دارای پتانسیل آسیب پذیری زیاد و ۸/۱۷ درصد نیز دارای پتانسیل آسیب پذیری متوسط می باشد.