تاثیرتدریس زیبایی شناسانه بر نگرش مثبت دانش آموزان نسبت به مدرسه

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تدریس مبتنی بر زیبایی شناسی بر نگرش نسبت به مدرسه دانش آموزان انجام گرفت. این پژوهشاز نظر راهبرد اصلی؛ کمی و از نظر تکنیک تحلیلی؛ تمام آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعهآماری این پژوهش دانش آموزان پایه پنجم مدارس شهرخرم آباد در سال تحصیلی ۱۴۰۰ بودند. روش نمونه گیری از نوع هدفمند بود ودانش آموزان انتخاب شده به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. حجم نمونه با استفاده از جدول کوهن (۱۹۸۶) با در نظر گرفتنα = ۰/۵۰، تعیین گردید و تعداد افراد نمونه در هر گروه برابر با ۱۴ نفر و در مجموع ۲۸ نفر انتخاب شد. درس مطالعات اجتماعی درگروه آزمایش با روش تدریس زیبایی شناسانه و در گروه کنترل با روش تدریس سنتی در مدارس، مورد آموزش قرار گرفت. جهتسنجش نگرش نسبت به مدرسه، از پرسشنامه نگرش نسبت به مدرسه (SAAS.R) مگ کوچ (۲۰۰۳) یا پایایی α=۰/۹۷ استفاده گردید. نتیجه تحلیل نشان داد پس از تعدیل نمرات پیش آزمون، اثر عامل بین آزمودنیها بر متغیر وابسته نگرش کلی نسبت به مدرسه (F(۴۱,۱)=۱۹/۲۴, p=<۰/۰۱ Partial η(۲)=۰/۳۱۴، نگرش به معلم و کلاس (F(۴۱,۱)=۲۱/۹۸, p=<۰/۰۱ Partinal η(۲)=۰/۳۱۱، انگیزش/ خود نظم دهی (F(۴۱,۱)=۵/۰۸, p=<۰/۰۱ Partinal η(۲)=۰/۱۴۲، نگرش به مدرسه (F(۴۱,۱)=۶/۲۸, p=<۰/۰۱ Partinal η(۲)=۰/۱۶۰، ادراک خود تحصیلی (F(۴۱,۱)=۸/۶۷, p=<۰/۰۱ Partinal η(۲)=۰/۱۹۳ و ارزشگذاری هدف ها (F(۴۱,۱)=۱۰/۴۷, p=<۰/۰۱ Partinal η(۲)=۰/۲۱۷ معنی دار است و باعث تفاوت بین نگرش به مدرسه و مولفه های پنجگانه آن در دو گروه کنترل و آزمایش می شود. یافته تحقیق حاضر ضرورت توجه به تدریس زیبایی شناسانه و اثرات مثبت آن در مدارس را آشکار نمود.