کاهش سموم خشکبار با استفاده از روش پلاسمای سرد

امروزه انواع محصولات گیاهی و آجیل ها در زمره غذاهای سالم قرار دارند و تقاضای بالایی برای مصرف آنها وجود دارد، زیرا با وجود حجم کم، حاوی پروتئین بالا، چربی مفید، مواد معدنی و ریز مغذی های فراوان می باشند. آلودگی این محصولات با آفلاتوکسین ها و سایر سموم باعث بروز نگرانی های اساسی برای سلامت انسان شده است. آفلاتوکسین ها یک گروه از متابولیت های ثانویه هستند که توسط سه جنس مهم آسپرژیلوس، فوزاریوم و پنیسیلیوم تولید می شوند و دارای اثرات جهش زایی و سرطان زایی در انسان و حیوانات هستند. زیان های اقتصادی و نگرانی های بهداشتی ناشی از مایکوتوکسین ها علاقه به تحقیق در مورد روش های جدید برای تخریب و یا سم زدایی مواد غذایی آلوده به مایکوتوکسین ها را افزایش داده است. برای سم زدایی ماده غذایی از مایکوتوکسین ها راهبردهای مختلفی از جمله استراتژی های پیشگیرانه قبل از برداشت و روش های پس از برداشت وجود دارد. استراتژی های پیش از برداشت شامل عوامل محیطی مناسب، شیوه های مناسب کشاورزی و تولید و ذخیره سازی مطلوب است. فن آوری های جدید سم زدایی مایکوتوکسین ها شامل حرارت دهی با مایکرویو، تابش اشعه گاما، ، اشعه ماورای بنفش ، التراسوند، ازن و پلاسمای سرد می باشند. وجود آفلاتوکسین ها سبب عدم پذیرش خشکبار ایران در بازارهای جهانی می شود؛ بنابراین یکی از نیازها و الویت های صنعت خشکبار، کاهش این سموم می باشد. هدف از این پژوهش بررسی کاربرد روش پلاسمای سرد در کاهش سموم خشکبار است.