ارزیابی اثرات آلودگی صوتی برسلامت عمومی وسازگاری کاربری اراضی در فرودگاه سردارجنگل رشت

امروزه وجود برخی فرودگاه ها در مناطق شهری باعث ایجاد تاثیرات سوء بر سلامت جسم و روان انسان ها شده است. گسترش تردد هواپیماها و توسعه ی فرودگاه ها درمناطق شهری از طرفی و عدم کاربری مناسب اراضی اطراف فرودگاه ها از طرف دیگر، باعث افزایش تاثیرات منفی سر و صدا بر ساکنان اطراف شده است. این مطالعه با هدف بررسی میزان سطح سر و صدا موجود در اطراف فرودگاه رشت و پیش بینی میزان سطح سر و صدا در دهه ی آینده و ارتباط آن با میزان اختلالات روحی و جسمی ساکنان انجام شد. در این مقاله با استفاده از مدل یک پارچه ی سر و صدا (Integrated Noise Model)، توزیع آلودگی صوتی در اطراف فرودگاه رشت با دو معیار تراز صوتی پایدار معادل و تراز متوسط شبانه روز مدل شد. سپس نتایج حاصل توسط نرم افزار سیستم اطلاعات مکانی (Geographic Information System) روی نقشه قرار گرفت. این نتایج با توجه به استاندارد اداره ی هوانوردی فدرال (Federal Aviation Administration) و استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست ایران تعیین شد. از طرف دیگر، با توزیع پرسش نامه در مناطق مورد بررسی و با استفاده از جدول مورگان، اثر سر و صدا روی اختلالات مختلف روحی و جسمی ساکنان اطراف فرودگاه بررسی شد. این نتایج در نرم افزار بسته ی آماری برای علوم اجتماعی (Statistical Package for the Social Sciences) ارزیابی شد. شناسایی مناطق بحرانی در سناریوهای فرضی در برنامه ریزی های توسعه ی آینده فرودگاه نقش موثری ایفا خواهد کرد. در این گزارش مطالعات پیشین و انواع روش های مدل سازی آلودگی صوتی و اثر آن بر ساکنان اطراف بررسی شد. نتایج حاکی از آن است که آلودگی صوتی اطراف فرودگاه بر ساکنان تاثیر سوء ندارد. با توجه به روند توسعه ی فرودگاهی در دهه ی آینده، سر و صدای اطراف فرودگاه موجب ایجاد اختلالات روحی و جسمی در ساکنان اطراف فرودگاه خواهد شد. عدم کاربری مناسب زمین های اطراف فرودگاه به خصوص در نواحی بحرانی سبب تشدید در شیوع این اختلالات بر ساکنان این مناطق خواهد شد.